Mete Almalı – Gün Dönümü
Mete Almalı – Gün Dönümü

Mete Almalı – Gün Dönümü

Gece

Eve geldi. Günün yorgunluğunu kambur gibi sırtında taşıyordu. Kendine verdiği ‘eve gelince uyumama’ sözüne bir kez daha ihanet edecekti. Bir kez daha kendini kandırma seansını titizlikle gerçekleştirdi. Ayazda kalan ruhu iç sesini bile dondurmuştu.

Gündüz

Sıkılıyorum. Hayatım dar ağacında ve idamımı izlemeye gelen bir Allah’ın kulu yok. Duvara attığım yalnızlık çentikleri sanatsal bir tablo gibi görünüyor gözüme. Hepsi onun yüzünden. Ülkedeki tüm rant kokulu ihaleleri üzerine bırakmak istiyorum. Bazen o benim ağlama duvarımmış gibi geliyor. Klişe olmasa dart tahtasının üzerine fotoğrafını asacağım!

Gece

Cevabı meçhul onca soru var aklında. Neden biliyorsun diye sormayın. İlahi bakış açısı bunu gerektirir. Haline bir bakın. Günlük işleri yaparken dudaklarının arasında sünturlu küfürler birikmiş. Böyle bir ev yaşayışın kumbarasında ancak küfür birikir zaten.

Gündüz

Edebiyat bir çukurdur. Anlamasam da ben zaten çukurda yaşıyorum. Tahammül edemediğim için çil yavrusu gibi dağılan insancıklar beni kendimle bıraktı. Bu kadar bırakmasalar iyiydi ama bir hayvancık imdadıma yetişti. Afili bir kimyasal silah icat edip beni hak etmeyenlere fısfıslamak istiyorum. Belki bu sayede birkaç ihtiyarı da tokatlayabilirim. Bence iyi fikir.

Gece

Çanlar onun için çalıyor. Bu sonu kendi hazırladı. Tuğlaları bir arada tutmak için harç niyetine erittiği ruhu artık nemlenmeye, küflenmeye başladı. Zaten halının üzerindeki çöpler de ayaklarına batıyor. Hayatına uygun bir dekor.

  • Eee ne oldu şimdi?

Gündüz

Her şey senin yüzünden. Bitti.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir