yeryüzünün yüzünü güldürürdüm o kadar!
deutsche gedichte (CELAN war mein gegenüber)
sokağa çıkınca mutlu olacağım sanıyordum o öldü
şehirleri kıpırdamadan…………… anlamalıyım
dağlarındır en uzak gök dedim durduk yere
yeter. çok bekledim. lanetler diktatöre
insanız bu. vahşetimiz, sonra burdan sevişmek
uzatmak hayat denen dejavuyu bir anlık
deutschland!ı da çürümüş bu eski yerkürenin
morgen‘lar benim değil. moment‘ten emin miyim.
almancaya, acı kafiyeye, sessizliğe hastalık
kıyası bırak artık
ölümüm elinizde
Yaprakları döküyorum. istemsiz. içimde kuru bi şey:
“die welt ist fort
isimsiz kadınlarım.. İçimde koru bir şey:
ich muss dich tragen„
yazmak boşuna. o kadar da laf yani
boğazında bıçakla CAAAN havliyle bir kadın
seni dün aramıştı. dün neredeydin
denizleri açan sen. toprakları [açmadın]
‘teşekkürler tanrımız‚
saçlarınız çok güzel