kaygılar çağrılmadan yaprak sırtlarına
yaşamın tarif edilmiş yolları
ve bilinçsiz ışıklarından
uçlanıyor tanıklığa
zaman saat kulelerine çekingenlik veriyor
günler öncenin kaderini
ne kadar geride bıraktıkça getirerek
gem içinde tahminle bir o kadar uzun
ağaç boyunda otların arasından
çağrılıyor ve çağıran gelerek
endişe omuzlarımı büküyor
çarpmadan dünyaya iki büklüm
avantaj sağlıyorum gariplikle
çünkü tüm insanlar benzer kötü
hepsi ayrı iyi
iyiler çok kötüden daha olmadan
dahanın sonrası bileklenip
çekirdek yapılarla dengede kalan
neyseki ben hep aynı gariplikle
yattığım yerden görebildiğim
uykumu almış yeni günü
bugün kabul etmeliyim hemen
geceyi türlü iknalara
-çünkü bu defa başka bir gece
etrafta ne ay ne onun dışında bir
kar aydınlığı bereket üstünlüğü değil
rüya bile değil
bu tüm bunları açıklayacak olan
bu gece kodlanmış bir yağmur